Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
piątek, 29 marca 2024 13:14

Fakty o szkockiej whisky! Poznaj jej historię!

Choć „szkocka” to jedna z najpopularniejszych whisky na świecie, niewiele osób zna jej historię. Czy wiesz, że do Szkocji najprawdopodobniej przybyła z Irlandii i nazywana była „wodą życia”? Obiecujemy, że po przeczytaniu tego artykułu już nigdy nie spojrzysz na szklaneczkę „szkockiej” (najlepiej bez lodu) tak samo!
  • 29.10.2020 15:00
  • Autor: Grupa Tipmedia
Fakty o szkockiej whisky! Poznaj jej historię!

Ojczyzną whisky wcale nie jest Szkocja!

Choć dla wielu osób to może być druzgoczący fakt, pierwsza whisky powstała w… Irlandii. Produkcją aqua vitae, czyli wody życia, zajmowali się mnisi. Mikstura, którą uzyskiwali w procesie destylacji, służyła pierwotnie do celów leczniczych. Według niektórych legend sztukę destylacji irlandzkim mnichom przekazał sam św. Patryk, który tajniki tego procederu zgłębił we Francji.

Z mniszych klasztorów na niedostępne wzgórza

Do XV wieku whisky produkowana była wyłącznie przez zaznajomionych z procesem destylacji mnichów. Po upadku klasztorów zaczęła powstawać poza zimnymi murami i coraz częściej służyła do celów niekoniecznie leczniczych. Nieustannie trwały prace nad udoskonaleniem destylatorów (aby „woda życia” nie przenosiła tak często do życia wiecznego).

Zapędy domowych bimbrowników ukróciło nałożenie w XVII i XVIII wieku podatków na producentów whisky. Nastał czas przemytników, którzy m.in. w rejonie Highlands – górzystym, trudno dostępnym regionie północnej Szkocji – aż do pierwszej połowy XIX wieku nielegalnie produkowali whisky.

Warto wiedzieć, że współczesne destylarnie mieszczą się na terenach niegdyś opanowanych przez przemytników – na torfowej wyspie Islay (działa tu ich aż osiem), półwyspie Kintyre (rejon Campbeltown był w przeszłości nazywany światową stolicą whisky) czy na wzgórzach Highlands.

Szkocka whisky zawojowała świat

Światełko w tunelu zapaliło się dopiero w 1823 roku, gdy uchwalono ustawę, która umożliwiła legalną produkcję trunku. Od tamtej pory szkocka whisky stawała się coraz bardziej popularna także poza Szkocją (nawet za Oceanem).

Problemem dla ówczesnych producentów whisky stała się wprowadzona w latach 20. XX wieku prohibicja, której kres przyniósł dopiero rok 1933. II wojna światowa zatrzymała rozwój lokalnych destylarni, które z impetem wznowiły pracę dopiero po jej zakończeniu w 1945 roku.

Następne lata przyniosły naprzemiennie następujące po sobie okresy wzrostów i spadków. Ta sinusoida zysków i start trwała aż do początku lat 90. XX wieku, kiedy whisky ugruntowała swoją pozycję na rynku wysokoprocentowych alkoholi – zdaje się, że już na dobre.

Jaka naprawdę jest szkocka whisky?

Jakie warunki musi spełnić whisky, aby mogła otrzymać etykietkę z nazwą Scotch Whisky? Przede wszystkim musi powstawać z wody, słodu jęczmiennego oraz drożdży. Kolejnym wymogiem jest dojrzewanie w dębowych beczkach na terenie Szkocji. Proces leżakowania nie powinien trwać krócej niż trzy lata. Minimalne stężenie alkoholu powinno wynosić 40%. Szkocka whisky może mieć rozmaite kompozycje smakowo-zapachowe.

W jednym z najbardziej popularnych (i przystępnych cenowo) trunków można wyczuć smak jabłka, lukrecji, przypraw i dymu torfowego. Z kolei 35-letnia Single Malt Scotch Whisky dojrzewająca w beczce po sherry to unikalna kompozycja śliwki, egzotycznych owoców i wosku pszczelego.

Aby nauczyć się wyodrębniać kompozycje smakowo-zapachowe, trzeba odłożyć na bok popularne napoje, a nawet lód. Whisky powinno podawać się w temperaturze pokojowej (od 15 do 25 stopni Celsjusza). W trakcie degustacji można stopniowo dolewać do trunku niegazowanej wody, która pozwala wydobyć z niego najsubtelniejsze aromaty.

Więcej informacji na temat whisky możesz znaleźć na stronie https://dunder.store/kategoria-produktu/scotch-whisky/

--- Artykuł sponsorowany ---